-
1 komenda
сущ.• команда• командование• начальствование• повеление• приказ• приказание* * *komend|a♀ 1. команда;na \komendaę но команде;
2. командование ň;sprawować \komendaę nad czymś командовать чём-л.; 3. комендатура; комиссариат ♂;\komenda
garnizonu гарнизонная комендатура;\komenda policji полицейское управление+1. rozkaz 2. dowodzenie, komenderowanie 3. komendantura
* * *ж1) кома́ндаna komendę — по кома́нде
2) кома́ндование nsprawować komendę nad czymś — кома́ндовать че́м-л.
3) комендату́ра; комиссариа́т mkomenda garnizonu — гарнизо́нная комендату́ра
komenda policji — полице́йское управле́ние
Syn:
См. также в других словарях:
komenda — ż IV, CMs. komendandzie; lm D. komendaend 1. «rozkaz podjęcia lub zaprzestania jakiejś czynności wydawany przez dowódcę w wojsku, zwierzchnika w harcerstwie itp.» Słowa komendy. Wydać komendę. Na ramię broń! pada komenda. ◊ Jak na komendę… … Słownik języka polskiego
